Scheurbuik en kielhalen
Op het moment dat wij 11 dagen geleden ons reisverhaal het wereldwijdeweb op gooiden, gebeurde er iets vreemds...alsof het al in de sterren geschreven stond kwam er een jongeman de trap opgelopen. Of we zin hadden om 6 dagen opeen super deluxe Catamaran van Colombia via de San Blas eilanden naar Panama City te zeilen, Ja DUHHU! heeft sinterklaas een witte baard?!?Nou moesten we wel beide een beetje toegeven dat we eigenlijk geen flauw idee hadden wat die San Blas eilanden dan precies waren, maar het klonk wel lekker exotisch.
Later die avond spraken we af met deze jongeman, Andy uit Engeland, en zijn vriendin, om de boot even te inspecteren. Want deze luxe paardjes gaan immers niet meer zomaar op een boot zitten. Gelukkig voldeed de boot aan onze stenge eisen enbeschikte over de nieuwste apparatuur, Flatscreen TV, 150 DVD`s, 3 badkamers, duik/snorkel/kyte/surf en vis uitrustingen en, het allerbelangrijkste, een kok/schipper die beweerde uitstekend te kunnen koken.Eerst zullen we de schipper even nader aan jullie voorstellen, want hij zal later in dit verhaal nog zeker eenpaarkeer worden aangehaald. Zijnnaamis Michael,hijis een jaar of 55 en komt uit Boston.Hij en zijn inmiddels ex-vrouw hebben 3 jaar geleden een kind gekregen, en hij is er 2,5 jaar geleden vandoor gegaan met deZuid-Amerikaanse Nanny van dit kind. Hij heeft vrouw en kind vervolgens achter gelaten om zijn geluk te beproven met de Nanny, dit liep natuurlijk toch stuk, en nu zocht hij mensen om hem te helpen de boot naar Panama te zeilen. Zonder donkerbruine vermoedens over de schaduwkant van het karakter van Michaelverlieten wij die avond het schip en spraken af dinsdag ochtend te vertrekken..
Voor niets gaat de zon op, en we moesten 400 dollar per persoon betalen om met Michael mee te mogen varen. Gelukkig bleek onze schipper nogal een gezondheidsfreak en bestond ons proviand voornamelijk uit vers fruit, groentes, bruin brood en veel vis. Na een rondleiding over de boot met veel uitleg over wat we vooralnietmochten doenvoeren we uit, de eerste twee dagen zouden we geen vast land meerzien. Marieke dacht met haar21 jaar zeilervaring wel enige indruk te kunnen maken op Micheal, maar helaas werd al snel duidelijk dat er inNederland duidelijk hele andere gewoontes, regels en technieken gelden als het op zeilen aankwam, wantzoals mariekeaan een lijn trok of een zeil oprolde,datdeden `real sailers usually toch a little bit different `.Aangezien onze zeilkunsten duidelijk niet toerijkend genoeg waren, moesten we opzoek naar iets dat we wel goed konden; lekker de dektosti`s uithangen op het voordek en aan de teint werken.Gelukkig had Marloes haar zeeziekte pilletjes meegenomen, want aan het einde van de dag begonde zeewat ruiger te worden en we werden behoorlijk heen en weer geschud.
De2 dagendagen die volgden kwamen we muziekluisterend, boek lezend, DVD-kijkend en vooralrum-cola drinkendredelijk gemakkelijk door,en uiteindelijk kwamen we woensdag nacht aan bij de San Blas eilanden. San Blas is een eilandengroep bestaande uit meer dan 300 kleine eilanden, sommige alleen voorzien van een enkele palmboom.De eilanden worden afgeschermd door grote koraalriffen,waardoor het water vol zit met schippadden, haaien, roggen en dolfijnen.Vol enthausiasme spongen we met onze mede matrozen `s ochtends het water in om deze pracht en praal te bekijken. Misschien lag het aan het tijdstip, misschien aan beslagen duikbrillen, misschien aan Marloes der -7 ogen ofMariekes algehele onvermogen om dingen terug te kunnen vinden, maar wij waren de enige die geen haai, schildpad, dolfijn of rog gezien hebben. Maargoed, onze teleurstelling werd versterkt door het feit dat schipper Micheal minder op ons gesteld leek te zijn dan op de rest van de pasagiers.En dat terwijl we ons totaal niet puberaal hebben gedragen. We luisterde steeds heel aandachtigals hijaan het opscheppen was overzijn`properties in South Africa`, zijn `fantastic dates withimportant women` en `his upperclass friends`. We lachten hem helemaal niet stiekem uit al hij`s ochtend onder onze ogen zijn yoga oefeningen aan het doen was, en wereageerden helemaal niet ongeintreseerdop zijn verhalen over `him and the Nanny`. We warendan ook uiterst verbaasd toen Michael ons ging controleren op het aantal stukken fruit dat we per dag aten, en ons commentaarbegon te geven over de hoeveelheid pindakaas op onze boterhammen.Onze relatie verslechterde toen Marieke het anker ophaalde endaarbij een lijntje brak, en we hebben het de laatste ochtend voorgoed verpest toen we een hele appel door de musli wilde schillen.
De SanBlas eilanden waren heel erg mooi, we hebben met z`n tweetjes heel hard gelachen, het zeilen was een super gave ervaring en we hebben er allebei geen seconde spijt van. Maar we waren wel een beetje opgelucht dat wezondag ochtendwerden opgehaalddoor een bootje en we micheal een prettige reis konden wensen.Good luck with your nanny, see you, bye.
Met een klein motorbootje werden we naar het vaste land gebracht, daar werden we met een jeep opgepikt en op het vliegveld van Panama afgezet. De tocht naar het vliegveld was super mooi, en we vinden het allebei jammer dat dit het enige is dat we van Panama gaan zien.helaas, je kunt niet alles hebben, en er staat al weer een nieuw avontuur op ons te wachten in Peru. We willen graag even aan onze ouders laten weten dat we niet verdronken zijn en besluiten gebruik te maken van een communicatiemiddel dat we nog nooit hebben gezien. We laten ons informeren door een oudere mevrouw die ons weet te vertellen wat het is: een telefooncel. In onze geschiedenis boeken hebben we er wel eens iets over gelezen, maar in de praktijk blijken ze toch niet zo vriendelijk in de omgang. Nadat we na twee uur eindelijk een soort van kaart hebben weten te kopen waarmeeje schijnt tekunnen bellen,stopt Marloes die in de telefooncel en kijkt wat er gebeurd, niets. De telefooncel is nu stuk. De kaart bevatte een code, die moest gebeld worden. Eindelijk, twee kaarten verder, hebben we onze ouders aan de telefoon, wat een technologie.Als we om half acht `s avonds het vliegtuig naar Lima instappen hebben we allebei een beetje het gevoel dat we het eerste deel van onze reis afsluiten. Maar we kunnen terugkijken op een aaneenschakeling van hoogtepunten. Vanezuela, Colombia en deSan Blaszijn schitterend, en het caribisch gebied gaan we zeker missen.
Salut!
Reacties
Reacties
sjatjes!! vond 't gister erg fijn om even jullie stemmen te horen, toch fijn dat jullie nog springlevend zijn!! Zou wel maar blij zijn dan die michael alleen maar bananenfrustraties had, misschien had ie jullie wel als blanke slavinnen naar z'n 'south african properties' gezeild!! moraal van het verhaal; niet met enge mannen meegaan!! maar veel plezier in lima, lekker partyen daar zeker!! liefsss!!!
Hé appelschillende dektosti's,
wat een prachtig avontuur weer. Zeker nu het goed is afgelopen. Ben wel benieuwd naar jullie teint.... lees... naar nieuwe foto's van ondermeer 'the nanny-boy'. Have fun in Peru. Nog een Incatrailtje lopen? Vergeet de afritsbroek en de slippertjes dan niet.
Liefs
Hallo Marieke en Marloes,
al enige tijd volg ik jullie reisverslagen met belangstelling. Heel spectaculair. Als zeiler spreekt mij jullie tocht naar de San Blas eilanden natuurlijk het meest aan. In dit verband twee dingen. 1 ga nooit voor langere tijd de zee op zonder een paar stevige biefstukken. 2 Die schipper snapt niets van zeilen Marieke. Jij hebt immers je opleiding genoten op de beste zeilschool ter wereld. Jawel de Cobbenhage zeilschool aan de langweerder wielen.
Veel plezier in Peru.
Hein
Marloesje!!!!
Wat een verhaal weer, en wat een creap die Michael. Jammer dat je geen haaien hebt gezien maar dan word je iig ook niet opgegeten.
Wij hebben die malarianetten idd opgehangen om 3 uur snachts omdat er een Gekko raar zat te kwaken en we daar bang van werden, dus licht aan en wat bleek, 3 kakkerlakken op de muur! Dus die netten komen nog goed van pas ;)
Veel plezier daar nog in Limaaa!
Kusjes uit Ko Phangan!
Allerliefste mariek en marloes!!!
Wat een geweldig verhaal, ik ben ontzettend jaloers! Wat een heerlijke verhalen, wou dat ik ook mee was. Lieve mariekje ik mis je heeeeel erg!!! Maar goed, ik zie mezelf ook over een tijdje wat tropische eilandjes bezoeken... Beetje reizen door Laos, Cambodja, Vietnam... IK GA NAMELIJK NAAR SHANGHAI OP STAGE!!!! Joeeepppieeee!!! Hou wat centjes over, je moet me namelijke komen opzoeken ;)
heeeeel veeeeel liefs
Snoesjes, het is weer lachen met jullie! Jammer dat Michael jullie gevoel voor humor en jullie uitstekende zeileigenschappen niet heeft kunnen waarderen. Je vraagt je af waarom zijn vrouw en zijn nanny hem verlaten hebben... Nou ja, ik ben allang blij dat het alleen maar een eikel was, en geen pervert die zijn kans schoon zag om twee blonde dolly's tot een reisje te verleiden. De jalzoezie groeit hier met het dalen van de temperatuur, hoewel we volgens good old Erwin Kroll zo ongeveer de zachtste novembermaand ooit hebben meegemaakt. Toen we dat voor George vertaalden, rolden zijn ogen bijna uit zijn hoofd van verbazing. Deze zachtste novembermaand was vergelijkbaar met de strengste winter ooit in Christchurch. Nog vier nachtjes slapen en dan hebben wij gelukkig ook een hoogtepunt: Sinterklaas! Blijkbaar zijn we dit jaar lief geweest want op onverwachte momenten treffen we opeens cadeautjes in onze schoenen aan en gisteravond lag er zelfs eentje in de wasmand. Voor mij, uiteraard, want verder kijkt daar niemand in... Ik zal vanavond ook even een mail sturen, dan hebben jullie meteen ons nieuwe e-mailadres!
In de tussentijd alvast weer de bekende dikke natte lebbers uit Haarlem van je ouwe moeder.
nou, jullie hebben weer het nodige meegemaakt.gelukkig is alles goed afgelopen en is jullie het lachen niet vergaan. Zullen we je nog kennen als je terug bent? en zeker oma die zal wel zeggen: Ben de gij dé Marloes, oe toch.
Nog veel plezier en ik kijk vol spanning uit naar jullie volgende avontuur.
gr.vanuit Ledeacker
Lieve kind, we lezen van harte al je prachtige verhalen en we vinden het heel fijn daty je het zo naar je zin hebt. We hopen dat het zo blijft, geniet ervan, je doet dit maar 1 keer! Veel liefs van je opa en oma uit het altijd schitterende Papendrecht (die laatste toevoeging is van je moeder, die ons heeft laten zien hoe dit werkt!)
Wat ben je bruin!!! Sander en ik zitten ons te vergapen bij de foto's. (Beide met een andere reden!Haha) Wij zijn druk met de surprises dus e mist niets!
Tot over een paar maanden
Liefs
haa lief soes en marieke
ja ja zowaar in mijn 55 levensjaar zit ik een berichtje naar jullie te sturen je bent jong en je leert wat.
mooie verhalen en fantastische avonturen en die gekke kaptitein ach ja je kunt niet alles mee hebben op zo'n reis. ik ben blij dat jullie het zo goed en gezellig gaat met z'n tweeën. ik had al zo'n voorgevoel in brussel dat dit wel helemaal goed ging komen met jullie en dat het wel af en toe meeris dan alleen gezellig. kunnen jullie straks nog wel wennen aan ons burgerleven en aan je saaie studenten leven???
hoofdletters en zo doe ik niet aan tot ergenis van papa die mee staat te lezen en mij voorziet van commentaar. enfin soes ik heb voor morgen drie overheerlijke tarten in de kelder staan dan kan morgen,vandaag, het feest beginnen. nu ga ik nog even jullie fot's bekijken dan lijkt het weeer een beetje of je thuis bent,mis je...dikke kus voor jullie beiden. heb het gezellig samen en blijf uitkijken en alert. doeiiiiiii liefs mama bets
Lieve meide,
Ik heb net Guus eruit gegooid, was weer een ouderwets gave avond. Marieke wat heb je toch een gaaf vadertje! Bijna kaal, niet te groot maar te groot om in je handtasje mee tenemen! Wat zal je 'm missen! Alhoewel? Oké geweldige verhalen gelezen net. spannend en mooi. Ik ken Marloes niet maar moet een mooi mens zijn. Want ik vind jou 'n kanjer en daar passen alleen mooie mensen bij. Ben trots op je. Hans L
Hoi Marloes,
Gisteren suprise middag gehad met opa bij ome Sjaak met al je neven en nichten. Zoals altijd erg gezellig. Gisteravond suprise avond thuis gehouden. We voelden ons niet compleet omdat jij er niet bij was. Maar voor ons was de grootste suprise dat jij voor ons vanuit Peru een Sinterklaasrijm hebt geschreven. Jij bent zo ver weg maar op dat moment toch even heel dichtbij!!
Heel veel liefs..... papa en mama.
heey lekkerding!
hoe weet jij van mijn rukongeluk? ik heb me egt kapot gelachen om je gedicht! egt super leuk! jammer dat je er niet bij was maar ik denk dat jij ook een hele mooie sinterklaas hebt gehad! ik kijk al uit naar je volgende verhaal! NOG MAAR 5 DAGEN! en dan ben ik 18 jammer dat je er niet bent maar ik zal een biertje op jou drinken met pap en mam en lies en die Kiwi!!
dikke kus je broertje
Ladies, wat een verhaal weer ;-) Dit gaan we bundelen, wordt volgend jaar hét cadeau onder de kerstboom (verdienen jullie je reis weer terug, ik houd 10% wegens het aandragen van dit fantastische plan ;-))! En die foto's... Ik wilde nog proberen stoere verhalen te vertellen over in de regen naar de VU fietsen, maar ik denk dat ik het maar laat zitten... GENIET GENIET GENIET! En ik wacht met spanning op het volgende verhaal! XXXX
kut kut
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}