mariekenmarloes.reismee.nl

Op je slippers door de Andes

Ola lezers!

Omdat wij ook wel weten dat we niet 3,5 maand op het strand kunnen liggen en er af en toe een foto naar huis moet met cultuur of bergen erop, hebben we besloten Cayo el Sombrero (een van de bounty-eilandjes voor de kust van Chichirivichi)te verlaten en naar Merida te gaan. Merida is een stad midden in de Andes, vanuit waar je verschillende stoere en sportieve activiteiten kunt ondernemen.echt iet voor ons dus. Marieke heeft al hoogtevrees op een keukentrappetje, Marloes wordt claustrofobisch in ruimtes kleiner dan de gemiddelde hotelkamer in een Hilton Hotel.

De busrit naar Merida was vreselijk, ivmbesmettingsgevaar in bussen kennen dezemaar een airco-stand: Standje diepvries. We waren van tevoren gewaarschuwd dat het koudis tijdens lange busritten, maar we kwamen letterlijk 12 uur later debus uit alsofwe met een ijsbeer in bed hadden gelegen. We waren dan ook super blij dat er in de bus-terminal een aardige Duitse meneer stond die ons in een taxi stopte naar zijn Posada/reisbureau. We besloten een 4 daagse trip te ondernemen naar los Llanos, en gebied zo groot als Spanje net buiten de Andes. Maar omdat we onszelf een beetje zielig vonden na de verkleumende busrit, eerst maar even de lokale natuurlijke Hot Springs uitproberen in een stadje verderop. Totaal gekleed op een dagje waterplezier (lees: slippers, bikini, handdoek over de schouder en leuke korte rokjes) vertelde we de taxi-chauffeurwaar weafgezet wilden worden. Wij dachten dat het begrijpend ja-knikken, zwembewegingen, onze outfiten de woorden ´Aqua,Si´ genoeg waren om goed terecht te komen. Maar helaas, we werden afgezet midden in deAnders, aan het begin van een 6 uur durende hike naar een Laguna.Tegen de tijd dat we ons realiseerden dat we niet goed zaten was de taxi weg en moesten we twee uur terug lopen naar de stad, op slippers tussen de toeristen van boven tot onder gekleed in NorthFace-afritsbroeken en bergschoenen.

De volgende dag om 8 uur vertrokken wesamenmet een ouder echtpaar uit Spanje, een stelletje uit Duitsland entwee vriendinnen uit Duitsland ( die duidelijk nooit onze vriendinnen gingen worden) richting Los Llanos. Duits vriendinnetje nummer 1 kotstena2 kilometer de Jeep onder, super...nog 298 km te gaan. Die zelfde dag maakte we een mooie wandeling door de hoogste gedeeltes van de Andes, waar het toch ook wel een stukje kouder was. De tweeDuitse vriendinnetjesreliseerde dit zich ook,helaas gekleed in Uni-sex-outfitjes inclusiefJezussandalen en afgeritste afritsbroek. Na de lunch daalde we af richting Barinas, waar een middag Raften op het programma stond. Het raften was niet bijzonder spectaculair, maar toch presteerde Marloes in een moment van onoplettendheid achterovervan het rubberbootje tekiepen. Gelukkig was de omgeving erg prachtig. Na een goed avondmaal en een paar cervezas logeerde we in Barinas. De volgende dag reden we door naar Los Llanos en doken we met een bootje de jungle in. Om ons heen zwommen Kaaimannen, zoetwaterdolfijnen en Piranhas. Het gebied staat bekend om de vele soorten vogels, Caipibara´s( ´s werelds grootste knaagdieren), anaconda´s en hagedissen. Verder werden er veel grappen gemaakt over onze namen, een ´Marloes´ is een vis, Marieka betekend homo in het Spaans, het blijft steeds weer een goede grap.

Marloes enmarieke bleken echter geen ´Marieka´s´ te zijn te paard de volgende dag, hoewel het albinopaard van Marloes (dezelfde haarkleur schepte een bijzonder goede band) wel veel aandacht had voor het suikerklontje in het achterwerk van Mariekes paard. Gelukkig liepen onze paarden continu voorop en wevoelde ons echte Amazones. Met een pijnlijk kontje reden we dezelfde middag richting de savanne om een anaconda te vangen, boven op het dak van de Jeep voelden we ons helemaal ´into the wild´, maar de anaconda liet zich helaas niet vangen.Dan maarvissen voor gevorderden, er moet tenslotte gegeten worden. Met de kaaimannen op de achtergrond lieten depiranhaszich wat lastiger vangen dan tonijn, maar we hadden toch een mooie vangst die avond.

Tevreden, onder de muggenbeten (sorry, Marloes onder de muggenbeten, want Marieke is duidelijk niet bepaald een lekker hapje en heeft ergeen) en een beetjevies moeten we de volgende dag 6 uur in deJeep terug. Gelukkig hield Duitse vriendin nummer 1 haar ontbijt binnen.

Morgennemen we samen met het Duitse stelletje ( niet de vriendinnen) de bus richting de Colombiaanse grens.De jongen isnogal groot en fors van postuur, dus we hopen de Colombiaanseguerilla daarmee een beetje opafstand te houden.Het eerste op ons programma daar is een duikcursusaan de Caribische zee, want ons bruine kleurtje is al weer watverbleekt. Jullie horen snel hoe blauw de zee en hoe wit het zand daar is!

Hasta la vista!

Reacties

Reacties

Margo

Wat een leuk verhaal, heb zitten smullen. En wat blijkt maar weer eens..? Een mens kenniet zonder bergschoenen en afritsbroek. Ik heb het altijd al gezegd.
Geniet en succes met de duikcursus.

Groeten,
Margo.

Marlies

he lieverds! Wat maken jullie weer een hoop mooie dingen mee.. jullie volgende bestemming klinkt ook zeer goed duikcursus in de Caribische zee!! Nog geen vervelende dingen mee gemaakt? Dirk heb je je blauwe kaartje goed beschermd?
Liefs

Els

haha schatten, ik lach me scheel om jullie belevenissen. Bergwandelen, nooit gedacht dat je dat nog eens zou doen Marie, ik ben blij om te lezen dat je het ook zonder afritsbroek en bergschoenen zo leuk gevonden hebt. Volgend jaar dan maar een keer niet gaan zeilen in Turkije, maar lekker een huttentocht maken in Oostenrijk?
Jammer dat het Skypen gisteren mislukte, de vraag is overigens maar of het wel goed gegaan was als jullie een internetcafe gevonden hadden. Wij hebben nl. de verbinding eerst even met George uitgeprobeerd en we denken dat de microfoon in papa's computer een tout petit peu kapot is. George hoorde namelijk papa's stem wel, maar je weet hoe hard die kan schreeuwen door de telefoon, dus het was niet helemaal duidelijk of het geluid gewoon door het trappenhuis ging of via de digitale snelweg. Maar we zullen ervoor zorgen dat we volgende keer klaarzitten. En misschien kun je dan een iets minder blonde tijd afspreken? Als het bij jullie vier uur is, kan het bij ons nooit half negen zijn, scheet, tijdzondes gaan per uur....
Dikke kussen voor jullie beiden en tot horens/mailens/skypens!!! Liefs Els

Els

tijdzondes = tijdzones, maar dat had je wel begrepen toch?

Annie

Haaa lieverds,

wat een fantastische verhalen, hilarisch!! Haha jullie maken wel elke keer weer hippe lueke vrienden, wie wil er nou niet een kotsende duits vriedin nummero uno ;)! Oh maar het klinkt allemaal echt geweldig, ben echt jaloers als je kijkt hoe je hier ongeveer van je fietsje afgewaait wordt en mijn neus weer rudolf rood is omdat het hier zo verrekte koud is :( , ach ja we'll survive, hoop dat het goed met jullie gaat schatkes, mis jullie :)!!!!!

X

Lotteke

Haa schattekes!
Heerlijk verhaal weer om te lezen, jullie zijn samen wel een magneet voor "gezellige vrienden";)!!!
Wil niet als moeders derks en mannaerts overkomen, maar de president van venezuela heeft vandaag ongeveer de oorlog aan colombia verklaard,

"De Venezolaanse president Hugo Chávez heeft legerleiders zondag opgeroepen zich voor te bereiden op oorlog. Ook burgers moeten klaarstaan om ''het thuisland te verdedigen'', nu de spanningen tussen Venezuela en buurland Colombia oplopen. "

Dus passen jullie een beetje op:)???
Wil jullie wel heel en bruin terug hebben:)!!!
Dag moppies!
Veel liefs

Els

Lotteke, dank je wel, wat mij betreft ben je zeer geschikt voor de rol van moeder Mannaerts, want je haalt me de woorden uit de mond...
Oppassen geblazen meisjes, en desnoods je reisplannen aanpassen! Smaksmaksmak!!!

Guus

Hallo lieve meiden,

Als ouder en opvoeder waardeer ik het natuurlijk ten zeerste dat jullie ook cultuur willen snuiven. Alleen vind ik hierover weinig terug in jullie reisverslag.

Zal ik dan met een knipoog maar weer even in de rol van opvoeder kruipen. Over Barinas en de Capibara hadden jullie ook het volgende kunnen schrijven:
Barinas is een stad in Venezuela, gelegen in het westelijk deel van het centrum van het land op de grens tussen de Andes en de Llanos. Het is de hoofdstad van de gelijknamige staat. De stad heeft ongeveer 154.000 inwoners. De temperatuur ligt tussen de 26ºC en de 28ºC.
Op 30 juni 1577 werd Barinas gesticht door kapitein Juan Andrés Varela, in opdracht van gouverneur Francisco de Cáceres. De naam van het stadje was toen Altamira de Cáceres. De stad maakte deel uit van de provincie Mérida del Espíritu Santo de La Grita, waarvan de stad Mérida de hoofdstad was. In 1676 ging ook Maracaibo deel uitmaken van die provincie, die toen Provincia de Mérida del Espíritu Santo de Maracaibo ging heten.
Gedurende het koloniale tijdperk was Barinas een zeer welvarende stad. Het was dan ook vaak het doelwit van aanvallen door piraten die via de Orinoco het stadje konden bereiken. Om dat te bestrijden bouwden de Spanjaarden verschillende forten langs de rivier.
Op 15 februari 1786 werd Barinas een provincie, en kreeg de stad de functie van provinciehoofdstad.
Tijdens de onafhankelijkheidsoorlog, waarin Barinas een bastion van vrijheidsstrijders was, verloor de stad een groot deel van de rijkdommen. In het nieuwe onafhankelijke Venezuela werd aan de stad geen belangrijke rol meer toegedicht, en het bleef sindsdien een onbeduidend stadje. De belangrijkste activiteiten in en om Barinas bestaan tegenwoordig uit landbouw, bosbouw en de exploitatie van mijnen waar goud gewonnen wordt. Daarnaast beschikt het gebied zoals veel delen van Venezuela over een aanzienlijke reserve van olie. Een enkele keer wordt het stadje ook aangedaan door toeristen, op doorreis naar de Llanos. In de jaren vijftig bestonden er plannen om een kabelbaan te bouwen die van Mérida tot aan Barinas moest reiken. Die plannen waren echter te pretentieus: de bouw werd in Mérida begonnen maar toen de baan 4765 meter hoog was werd de bouw gestaakt. Barinas ziet sindsdien met lede ogen aan hoe jaarlijks vele toeristen vanwege de kabelbaan naar Mérida komen, en Barinas links laten liggen.
De capibara of waterzwijn (Hydrochoerus hydrochaeris) is het grootste knaagdier ter wereld dat voorkomt in het waterrijke gebied van Brazilië en Noord-Argentinië in Zuid-Amerika. Het is de grootste levende knaagdierensoort, en kan wel 80 kilogram zwaar worden.

De naam "capibara" komt uit het Guaraní en betekent heer van het gras. Daarmee wordt verwezen naar de lange oeverbegroeiing van moerassen, rivieren en meren, de natuurlijke biotoop.
Capibara's leven in groepen van enkele tientallen dieren. Als uitstekende zwemmers en duikers houden ze zich in en langs het water op. Hun voornaamste vijanden zijn de jaguar, de anaconda en de alligator. De mens jaagt er ook op voor hun vlees en huiden.
De capibara houdt van waterplanten en gras. Ook eet hij graag basten van bomen.
De dieren worden ook wel als huisdieren gehouden, maar dit is in Nederland tegenwoordig niet meer toegestaan.

Het gaat jullie goed.

Liefs Guus

Jan

Hoi Marieke, ga alsjeblieft je mooie tijd daar, niet verdoen aan het opschrijven van zinloze feitjes die iedereen aan de andere kant van de wereld gewoon kan opzoeken op Wikipedia. Er zijn zelfs mensen die indruk willen maken door het te copieren en te plakken in een reisblog.....Een echte Salontrotter!

Geniet

Linde

Klinkt weer goed, enjoy!!

Liefs xx Linde

guus

Lieve meiden,

Goed dat jullie veilig in Colombia zijn aangekomen. Je weet maar nooit met die maffe Chavez, die zelfs zijn eigen tijdzone heeft ingesteld.

Duik en snorkel ze. Er schijnt dat daar in de buurt een VOC schip is vergaan. Het goud en zilver ligt voor het oprapen.

Duik en snorkel ze.

groet Guus

emilie

hey nicht!

Hoorde van mama dat je een reisblog hebt dus heb net even al jullie verhalen doorgelezen en alle foto's bekeken, wat ben ik jaloers!!!!! Klinkt echt super allemaal, geniet en maak er een mooie tijd van daar! Ik blijf jullie verhalen vanuit ons koude kikkerlandje volgen!

x eem

Marlie

Lieve mariekje,
Wat een feest met zo'n kotser in de auto! Ik weet er tegenwoordig alles van! Haha.
Als je maar lang genoeg op slippers loopt kan je er net zo veel mee als met bergschoenen. Veel plezier daar Liefs Mar

ans bardoel ( van Henk )

Ha reislustige dametjes.
Ik heb jullie verhalen gelezen, en dacht dat het misschien wel leuk zou zijn om jullie 100 foto's kado te doen.Jullie kunnen nu dus deze foto's extra op jullie site plaatsen
Ik heb ze al betaald. Veel plezier en kijk een beetje uit.
Ik volg jullie met grote belangstelling.gr.Ans en Henk

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!